Το ορθό έχει την ιδιαιτερότητα της θέσης του σαν τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου, που κάνει δύσκολη την χειρουργική του, αλλά και αλλάζει την αντιμετώπιση του με τη συμβολή της ακτινοθεραπείας.

Με βάσει την προεγχειρητική μαγνητική τομογραφία της ορθοπρωκτικής περιοχής, που γίνεται με ειδικό πρωτόκολο σε λίγα εξειδικευμένα κέντρα και διαβάζεται από εξειδικευμένους ακτινολόγους, αποφασίζεται από το ογκολογικό συμβούλιο η προεγχειρητική ακτινοθεραπεία, η χημειο-ακτινοθεραπεία, ή χημειοθεραπεία και η καθυστέρηση της χειρουργικής επέμβασης για όταν έχει επιτευχθεί η καλύτερη ανταπόκριση του όγκου, που μπορεί να είναι μετά από 3 – 4 μήνες.

Η μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα και έχει περισσότερες επιπλοκές. Η αφαίρεση του ορθού πια εκτελείται, όπως και στο κόλον, με εκτεταμένο λεμφαδενικό καθαρισμό και πάντα μέσα στα εμβρυϊκά πλάνα των περιτονιών, για να γίνει καλύτερος καθαρισμός, αλλά και να αποφευχθεί η κάκωση των νεύρων που έχουν σχέση με την λειτουργία της ουροδόχου κύστης και τη στύση.

Σε κάποιες λίγες περιπτώσεις, μπορεί να αποφασισθεί, εφόσον υπάρξει πλήρης ανταπόκριση και «εξαφάνιση» του όγκου, να μην γίνει χειρουργική επέμβαση και να συνεχιστεί η αντιμετώπιση με συχνή και εξαντλητική παρακολούθηση.